Αναθεώρηση Twin Mirror: Δεν είναι αρκετά δοκιμασμένο και αληθινό

Παρά το ότι ήταν σχετικά φρέσκο ​​πρόσωπο, ο προγραμματιστής DONTNOD κατάφερε να χαράξει το δικό του χώρο στον κλάδο, απελευθερώνοντας μερικές από τις καλύτερες αφηγηματικές εμπειρίες που έχουν να προσφέρει τα επεισόδια. Από την επεισοδιακή εφηβική φυγή Η ζωή είναι παράξενο στον βραβευμένο Πες μου γιατί, Η δοκιμασμένη και αληθινή του DONTNOD είναι μια εγγενής επιτυχία που έδωσε τόσο την προσδοκία όσο και την προσδοκία στο τελευταίο έργο του DONTNOD, Twin Mirror, το οποίο θεωρείται ως αποκορύφωμα όλων όσων έχει επιτύχει ο προγραμματιστής την τελευταία δεκαετία. 

Αποτίνοντας φόρο τιμής στον κόσμο των ερευνητικών θρίλερ και του δράματος εγκλήματος, ο Twin Mirror ακολουθεί την ιστορία του Sam Higgs, ενός δημοσιογράφου μικρής πόλης που διέφυγε μετά τη δημοσίευση μιας έκθεσης που καταδίκασε την ασφάλεια της τοπικής εξορυκτικής βιομηχανίας - τελικά οδήγησε στο κλείσιμο της. Αφού άκουσε τον θάνατο του φίλου του και του πρώην συναδέλφου του Νικ, ο Σαμ αποφάσισε να επιστρέψει στην πατρίδα του Basswood για να αποτίσει φόρο τιμής, μόνο για να διαπιστώσει ότι οι συνθήκες που περιβάλλουν το θάνατό του δεν αυξάνονται. Με απροθυμία, ο Σαμ βρίσκεται γρήγορα τυλιγμένος σε μια συνωμοσία που έχει εκδηλωθεί μέσα στις σκιές και τους αγώνες που άφησε πίσω του.

Το Twin Mirror είναι ό, τι περιμένουμε από ένα διαδραστικό δράμα DONTNOD, με ερευνητικό παιχνίδι και περίπλοκα δέντρα διαλόγου που λειτουργούν ως δομικοί πυλώνες για τη δραματική αφήγησή του. Στον πυρήνα του, το Twin Mirror έχει μια ασυνήθιστη μηχανική ομοιότητα με προηγούμενες περιπέτειες DONTNOD, με την ίδια σύγχρονη μηχανική σημείων και κλικ. Θα ξοδέψετε το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού ανακαλύπτοντας αντικείμενα από τα οποία είτε θα συμπληρώσουν κενά αφήγησης είτε θα χρησιμεύσουν ως μέσο για την επίλυση ενός παζλ.

Ενώ τα προηγούμενα παιχνίδια όπως το Life is Strange εμφανίζουν ιδιόμορφη μηχανική βασισμένη σε υπερφυσικές ικανότητες, το Twin Mirror αντίθετα επιλέγει μεταφορική λεπτότητα - με τη μορφή των εσωτερικών λειτουργιών του μυαλού του πρωταγωνιστή. Ως πρωταγωνιστής, ο Σαμ φαίνεται να είναι νευροδιαφορετικός, χωρίς να έχει δοθεί συγκεκριμένο όσον αφορά καταστάσεις ή διαγνώσεις. Ο Σαμ πλήττεται από ενοχλητικές σκέψεις καθ 'όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, καθώς και κρίσεις πανικού και απεικονίσεις άγχους, τα οποία παίρνουν το πρόσχημα είτε τμημάτων παιχνιδιού είτε μηχανικής. 

Ως κάποιος που ζει προσωπικά με κάποιες από αυτές τις συνθήκες, έχω ανάμικτα συναισθήματα σχετικά με το πώς απεικονίζονται σε αυτό το παιχνίδι. Ενώ η ένταξή τους φαίνεται σαν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση για την επίγνωση των ζητημάτων ψυχικής υγείας, αισθάνεται επίσης σαν μια χαμένη ευκαιρία να το κάνει ένα σημαντικό μέρος του παιχνιδιού, και όχι ένα μηχανικό παράξενο που πρέπει να ξεπεράσει ο παίκτης. 

Υπάρχουν δύο κύριες εμφανίσεις που χαρακτηρίζονται ως μηχανικοί για να χρησιμοποιηθούν από τον παίκτη, μία από τις οποίες έχει τη μορφή του alter ego του Sam, απλά γνωστή ως «Him». Αυτή η κατοπτρική εικόνα του Σαμ φαίνεται να είναι τόσο ενοχλητική και επινοητική, παρέχοντας στους παίκτες τη δική της γνώμη σχετικά με τις αποφάσεις μας - οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν και να εμποδίσουν καταστάσεις. Εκτός από αυτό, ο Sam θα επισκέπτεται επίσης συχνά το γνωστικό του «Mind Palace», το οποίο χρησιμεύει ως τρόπος για να καλύψει τα ιστορικά κενά αφηγηματικών, καθώς και να επιτρέψει στον Sam να υποθέσει χρησιμοποιώντας ενδείξεις στον πραγματικό κόσμο. 

Δυστυχώς, αυτοί οι μηχανικοί υποφέρουν από μια ισχυρή περίπτωση στυλ πάνω από την ουσία. Η ύπαρξη αλλαγής εγώ με μια αμφισβητήσιμη ατζέντα είναι ενδιαφέρουσα στην αρχή, αλλά η σημασία του αισθάνεται μισή ψημένη. Το πολύ, η δευτερεύουσα προσωπικότητα του Σαμ αισθάνεται σαν μια ενοχλητική φωνή που χτυπάει στο αυτί σας, που χρησιμεύει ως περισσότερο εσωτερικό επιχείρημα από κάτι που ο παίκτης πρέπει να προσέχει. Επιπλέον, το "Mind Palace" του Sam είναι επίσης αδιάφορο, με τη χρήση του να υποβιβάζεται σε ένα ψυχολογικό διάλειμμα μεταξύ των κεφαλαίων του παιχνιδιού, αντί για ένα σημείο σπουδαιότητας ή συνέπειας. 

Μιλώντας για συνέπειες, το Twin Mirror φαίνεται να περιορίζει στο ελάχιστο τα αρνητικά αποτελέσματα, με τις επιπτώσεις να αισθάνονται συχνά λεπτές. Σίγουρα, υπάρχουν μερικές βασικές στιγμές στο παιχνίδι που έχουν τη δυνατότητα να πάνε τρομερά λάθος, αλλά τελικά, η εμπειρία αισθάνεται σαν να βρίσκεται σε αφηγηματικές ράγες. Ένα τμήμα του παιχνιδιού σας έχει προγραμματίσει μια απόσπαση της προσοχής μέσα στο «Mind Palace», αλλά αντί να σας αφήσει να επιλέξετε ένα σχέδιο που θα αποτύχει, ο παίκτης θα πρέπει να παίξει με την ακολουθία των γεγονότων έως ότου το κάνει σωστό. Είναι στιγμές τέτοιες στο Twin Mirror που κάνουν όλη την εμπειρία να αισθάνεται αφηγηματικά στις ράγες, αφαιρώντας την από κάθε συναρπαστική αλληλεπίδραση. 

Υποθέτοντας ότι ο έλεγχος του Sam κατά τη διάρκεια των ερευνών σας φαίνεται πολύ καλός, ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες πτυχές στο παιχνίδι του Twin Mirror που αισθάνονται αδέξια και δυσκίνητα. Όταν χρησιμοποιείτε έναν ελεγκτή, η κάμερα που χρησιμοποιείται για την εύρεση επιλέξιμων αντικειμένων είναι μάλλον ακριβή, με περιγραφές στοιχείων και μηνύματα που συχνά δεν εμφανίζονται. Όσον αφορά την κίνηση, ο Σαμ μπορεί να περπατήσει μόνο με γρήγορο ρυθμό την πλειοψηφία του χρόνου, με την ικανότητα να τρέχει μόνο για λίγο διαθέσιμο σε συγκεκριμένα τμήματα. Ενώ αυτά είναι μικρά ζητήματα, μπορεί να αισθάνονται πιο απογοητευτικά από τα συναρπαστικά, ειδικά αν περπατάτε σε κύκλους, προσπαθώντας να λύσετε ένα παζλ.

Πέρα από τη μηχανική, το Twin Mirror διαθέτει υπέροχα γραφικά, συνοδευόμενα από εξαιρετική φωνή που ενεργεί και γράφει. Ενώ ο χρόνος παιχνιδιού του παιχνιδιού είναι αρκετά σύντομος, κάθε περιοχή και οι σχετικοί κάτοικοί του κάνουν την εμπειρία να μοιάζει με την παρακολούθηση ενός θρίλερ πραγματικής ζωής. Όπως θα περίμενε κανείς, η δυνατότητα αναπαραγωγής μπορεί να βρεθεί κατά την αλλαγή των ενεργειών σας στο παιχνίδι για να δημιουργήσετε ένα είδος εφέ πεταλούδας, το οποίο μπορεί ή όχι να αλλάξει τη σειρά των γεγονότων του παιχνιδιού. Η ιστορία που είναι ενσωματωμένη σε αυτόν τον πλούσιο και λεπτομερή κόσμο του ρεαλισμού των βιντεοπαιχνιδιών, ωστόσο, δεν είναι τόσο συναρπαστική όσο θα περίμενε κανείς.

Η επιστροφή του Σαμ είναι η σπίθα που αναφλέγει αυτό που αποδεικνύεται ότι είναι μια αρκετά αδύναμη πλοκή, η οποία καίει περισσότερο σαν ήσυχο πιλοτικό φως από μια απρόβλεπτη φλόγα. Στα παπούτσια του, ο παίκτης πρέπει να αντιμετωπίσει την εχθρότητα που έχει η πόλη για αυτόν, καθώς και να συνεργαστεί μαζί με την πρώην φίλη του για να λύσει το μυστήριο πίσω από τον πρόωρο θάνατο του Nick. Αυτή είναι μια συνηθισμένη ιστορία μυστηρίου δολοφονίας, με βασικές ανατροπές και αποκαλύπτει ότι διατηρεί ένα στενό κράτημα των βασιλείων, αποτρέποντάς το από το να πηγαίνει λίγο μπανάνες με κάτι μη ρεαλιστικό. Το Twin Mirror είναι λιγότερο Twin Peaks και περισσότερο τηλεοπτικό δράμα ημέρας, το οποίο είναι καλό, όσο δεν περίμενατε το τελευταίο. 

Τροχόσπιτο:

Εάν είστε λάτρης των αφηγηματικών εμπειριών βιντεοπαιχνιδιών, ανεξάρτητα από το πόσο συναρπαστικό ή μοναδικό, τότε πιθανότατα θα απολαύσετε το Twin Mirror για αυτό που είναι. Από την άλλη πλευρά, αν ψάχνετε για ένα δυσοίωνο θρίλερ που αντλεί από τα υπερφυσικά στοιχεία της ζωής είναι παράξενο, αυτό δεν είναι. Ενώ ο Twin Mirror αγγίζει ορισμένα ενδιαφέροντα ζητήματα πραγματικής ζωής, ενώ προσπαθεί να μηχανοποιήσει οπτικά τις διαδικασίες γνωστικής σκέψης και τις παθήσεις της ψυχικής υγείας, αποτυγχάνει να κάνει τίποτα σημαντικό μαζί τους. Παρά τα φανταστικά του γραφικά και την υψηλής ποιότητας φωνητική δράση, το Twin Mirror διατηρείται καλύτερα ως περιέργεια για τους θαυμαστές του είδους, και όχι ως απαραίτητη εμπειρία.