The Medium Review: A hauntingly good time

Το σερί ψυχολογικού τρόμου της ομάδας Bloober συνεχίζεται το 2021 με δύναμη επόμενης γενιάς, επιτρέποντας δύο παιχνίδια τρόμου ταυτόχρονα! Τρέχοντας ταυτόχρονες διπλές πραγματικότητες μαζί με υγιή έμπνευση από το Silent Hill της Konami, το The Medium αναβιώνει τις κλασικές ρίζες τρόμου με μια νέα ανατροπή. 

Ως κάποιος που συνήθως δεν έπαιζε τρόμο πρόθυμα, αφιέρωσα χρόνο με το The Medium, προχωρώντας σε ωριαία κομμάτια πριν χρειαστεί να αποσυρθώ πίσω από τον πλησιέστερο καναπέ. Παρ' όλα αυτά, ακόμα και με κάθε φως και λάμπα αναμμένο, το έκανα τούβλα κάθε φορά που καθόμουν να παίξω στην οκτάωρη καμπάνια αυτής της αποκλειστικής Xbox.

Εκπλήσσοντας τον εαυτό μου, καθώς το παιχνίδι προχωρούσε στα τελευταία του στάδια, έμεινα υπερφυσικά κολλημένος στο χειριστήριο, ανίκανος να ξεχωρίσω τον εαυτό μου από τον τίτλο τρόμου επόμενης γενιάς της Bloober Team. Αντί να είμαι παγωμένος από τον φόβο, ως συνήθως, με συνεπήρε η περιστροφική αφήγηση του The Medium που κυλά τη μια αποκάλυψη μετά την άλλη σε μια πλούσια ταπετσαρία. 

Παίρνετε τον ρόλο του τίτλου Medium, Marianne στο παραθεριστικό θέρετρο που μετατράπηκε σε εφιαλτικό εργοστάσιο, στη Niwa, αφού βίωσες ένα καλό παλιό όραμα τρόμου, με μπόνους τρομακτικό τηλεφώνημα. Το Niwa δεν είναι τα καθημερινά σας Butlins. είτε είναι οι ερειπωμένοι απόκοσμοι διάδρομοι είτε τα κατακλυσμικά οράματα στον κόσμο των πνευμάτων, ο ατημέλητος κόσμος που εξερευνά η Marianne δεν είναι για τους αδύναμους.

Ακόμη και οι ωραιότεροι διάδρομοι που δεν μοιάζουν να έχουν γίνει μέρος μιας δολοφονίας γκρίζλι δεν είναι λιγότερο ανατριχιαστικοί χάρη στις δυσοίωνες σταθερές γωνίες της κάμερας. Χωρίς να έχετε κανέναν έλεγχο στην άποψή σας, ποτέ δεν ξέρετε τι υπάρχει στην επόμενη γωνία, κρατώντας σας αιχμές για το τι έρχεται στη συνέχεια ή τι κρύβεται στο σκοτάδι.

Τα διαφαινόμενα ταψιά παρακολούθησης του Medium και το προσεκτικά κατασκευασμένο πλαίσιο έθεσαν το θέρετρο Niwa στο επίκεντρο για να γίνει ένας δικός του χαρακτήρας. Οι τοίχοι στάζουν αίμα και ατμοσφαιρική λεπτομέρεια μέσα από τις υπέροχες γωνίες της κάμερας για να σας βυθίσουν στους διπλούς κόσμους. Αυτά τα υπέροχα γραφικά, ωστόσο, δυστυχώς έρχονται σε βάρος του παιχνιδιού. 

Ως παιχνίδι τρόμου, μπορείτε, φυσικά, να περιμένετε μια ακολουθία καταδίωξης από το περιστασιακό τέρας, αν και θα αφιερώνετε τον περισσότερο χρόνο σας στην επίλυση γρίφων και στην εξέλιξη των παραδόσεων. Τα τμήματα του παζλ σπάνια εκτείνονται σε μεγαλύτερα από μερικά δωμάτια μεταξύ του πραγματικού και του πνευματικού κόσμου. Απογοητευτικά, ωστόσο, πολλά επιλύονται απλώς κρατώντας πατημένο το κουμπί insight και αλληλεπιδρώντας με τα πάντα. 

Οι νόμιμοι γρίφοι, αν και είναι απολαυστικά διαβολικοί, μπορούν συχνά να παρεμποδιστούν από το επιβλητικό ζήτημα σε όλο το Μέσο: αδέξια χειριστήρια. Ενώ η κίνηση σαν τανκ είναι εξαιρετική στο να σας κάνει να αισθάνεστε αβοήθητοι γύρω από τρομακτικά τέρατα, ειδικά σε τμήματα stealth, έχει το κόστος να κάνει κάθε άλλη ενέργεια κουραστική, αν δεν καρφώσετε το σημείο αλληλεπίδρασης την πρώτη φορά. 

Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού είναι η επίλυση γρίφων μεταξύ της συλλογής ενδείξεων και της οργάνωσης συγκεκριμένων αντικειμένων, αυτό το κουράγιο μπαίνει γρήγορα. Είναι ήδη αρκετά απογοητευτικό, με τις σταθερές γωνίες της κάμερας να παραμορφώνουν την κατεύθυνση, γυρίζεστε συνεχώς και χτυπάτε σε τοίχους για να κάνετε την κίνηση ακόμα πιο ενοχλητική. 

Ευτυχώς, η αυθόρμητη κίνηση δεν μειώνει το χαρακτηριστικό του τίτλου των Μέσων, τις ταυτόχρονες διπλές πραγματικότητες. Για περίπου το ένα τρίτο του παιχνιδιού, αντιμετωπίζετε μια προβολή σε διαχωρισμένη οθόνη δύο πραγματικότητων ταυτόχρονα, ένα χαρακτηριστικό που βλέπει το Xbox Σειρά S συχνά αγωνίζεται να κρατήσει το ρυθμό. Στο gameplay, αυτό σας δεσμεύει και από τις δύο αλληλένδετες πραγματικότητες για να λύσετε διασυνδεδεμένους γρίφους και εμπόδια, συνδέοντας στοιχεία και αναμνήσεις με την περιστασιακή εμπειρία εκτός σώματος. 

Καθώς οι μηχανικοί συσσωρεύονται με την πάροδο του χρόνου μεταξύ του πραγματικού και του πνευματικού κόσμου, είναι καλά συνδεδεμένοι μεταξύ τους. Ωστόσο, δεν αντιμετωπίζετε πλήρως τις δυνατότητες της ταυτόχρονης πραγματικότητας μέχρι τις στιγμές λήξης του παιχνιδιού, ένα φανταστικό φινάλε που σας αφήνει να θέλετε περισσότερα.  

Η ταυτόχρονη διάσπαση πραγματικότητα απέχει πολύ από το να είναι απλώς ένα τέχνασμα, αν και δεν είναι χωρίς ελαττώματα. Υπάρχει η περιστασιακή πτώση του ρυθμού καρέ σε πολύπλοκα περιβάλλοντα και η ανάλυση προφανώς χτυπά κατά τη διάρκεια των τμημάτων του split world, αν και θα δυσκολευτούν να χαλάσουν την εμπειρία. 

Δυστυχώς, το μεγαλύτερο θύμα της διχασμένης πραγματικότητας είναι ο τρόμος. Όταν βρίσκεστε στον κόσμο των πνευμάτων, ακόμη και οι στοιχειωμένες συναντήσεις με το The Maw, φαίνονται απρόσμενοι ανάμεσα στην τερατώδη αρχιτεκτονική. Αισθάνεται αναμφισβήτητα ανατριχιαστικό, αν και παρήγορο σε σύγκριση με το συμβόλαιο των φρίκης που κρύβονται μέσα σε πεζά ερειπωμένα δωμάτια και διαδρόμους στον πραγματικό κόσμο. 

Ακόμη και ως θαυμαστής χωρίς τρόμο, το The Medium ήταν θεαματικό. Η αποκάλυψη του μυστηρίου που περιβάλλει το Niwa και στις δύο πραγματικότητες γίνεται επιδέξια με σφιχτό σχεδιασμό παζλ και μια αίσθηση απαγορευτικού τρόμου για καλό μέτρο. Το The Medium της Bloober Team είναι μια βαθιά σαγηνευτική και ισχυρή εμπειρία.