Κριτική: Το Space Hulk Tactics είναι ένα μοναδικό παιχνίδι στρατηγικής εάν μπορείτε να ξεπεράσετε τα σφάλματα

Αξιολογήθηκε στο Xbox One

Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά την κυκλοφορία του αρχικού επιτραπέζιου παιχνιδιού Space Hulk, το Space Hulk: Tactics του Cyanide Studio ήρθε για να φέρει την έντονη μάχη των Space Marines και Genestealers που βασίζεται στη σειρά στην τρέχουσα γενιά.

Σίγουρα φαίνεται και ακούγεται το κομμάτι. Είτε παίζετε εξ ολοκλήρου στην εκπληκτικά κλειστοφοβική λειτουργία πρώτου προσώπου του παιχνιδιού είτε στην πιο παραδοσιακή ισομετρική προβολή, οι αίθουσες του τίτλου Space Hulk είναι γεμάτες με μια σχεδόν συντριπτική ποσότητα λεπτών λεπτομερειών. Τοίχοι από κρανία, πτώματα Ultramarines, φθαρμένα καλώδια τροφοδοσίας και λωρίδες βαθύ κόκκινου αίματος αναδημιουργούνται όλα με βασανιστικό τρόπο με τη μοναδική αισθητική 40k. Σε συνδυασμό με ένα ωραίο σύστημα φωτισμού που επιτρέπει στους πυρσούς των Space Marines σας να ρίχνουν τις μεγάλες, ογκώδεις σκιές τους στους πολλούς διαδρόμους του παιχνιδιού, το Space Hulk φαίνεται σίγουρα σε σύγκριση με πολλούς από τους σύγχρονους του είδους.

Ως κάποιος που δεν παίζει πολλά παιχνίδια σε στυλ τακτικής, ο χρόνος μου που πατάω και κρυφά σε αυτό το εγκαταλελειμμένο σκάφος ήταν πάντα καλυμμένος με ένα παχύ στρώμα αδοκίματης αγωνίας. Δεν είχε σημασία αν έπαιζα ως Space Marine ή Genestealer, πάντα υπήρχε κάτι να φοβάμαι. Μερικές φορές θα έβαζα θριαμβευτικά τον λοχία μου σε «overwatch», μια ικανότητα που θα επιτρέψει σε μια μονάδα να πυροβολεί εχθρούς που εισέρχονται στο οπτικό τους πεδίο, για να τους ρίξουν μοχθηρά νύχια από πίσω. Μερικές φορές επινοούσα μια έξυπνη κίνηση τσιμπίδας σε μια ανυποψίαστη ομάδα Blood Angels, μόνο για το σχέδιό μου να πάω να σκαστώ όταν ένας στρατιώτης της φλόγας γύριζε και με έκαιγε σε ένα τραγανάκι που έκλεβε γονίδια.

[shunno-quote]Κάθε αγώνας στο Space Hulk: Tactics φέρνει μαζί του νέες εκπλήξεις και νέους τρόπους για να τα χαλάσεις βασιλικά τα πάντα[/shunno-quote]

Βοηθά τότε που και οι δύο πλευρές του αγώνα παίζουν σχεδόν σαν πολικά αντίθετα. Οι ζινγκοϊστικοί Blood Angels είναι αργές, κουραστικές μονάδες που (κυρίως) βασίζονται στα βαριά πυροβόλα όπλα και τις τακτικές που μοιάζουν με στρατεύματα για να προσπαθήσουν απλώς να ξεπεράσουν τους γρήγορους, κρυφούς Genestealers. Το να παίζεις στο πλευρό των Blood Angels αισθάνεται σχεδόν ορθόδοξο σε σύγκριση με το στυλ παιχνιδιού των έξι άκρων εχθρών τους, αλλά ο Space Hulk καταφέρνει τουλάχιστον να το κάνει να αισθάνεται μοναδικό με το πρόσθετο χαρακτηριστικό κούμπωμα του σύμπαντος Warhammer 40k. Ο χαρακτήρας σας είναι τόσο βαρύς που πρέπει να εξαντλήσετε τους πολύτιμους πόντους δράσης σας μόλις γυρίζετε.

Το Genestealers, όμως, είναι όπου το παιχνίδι λάμπει πραγματικά. Σε αντίθεση με τους Space Marines, παίζοντας ως οστεώδες εξωγήινο είδος σε κάνει να νιώθεις αληθινός κυνηγός – κάποιος που θα ανταγωνιστεί τους Ξενομόρφους από τους Εξωγήινους. Κάθε γύρος χωρίζεται σε δύο φάσεις: οι πρώτες σας αναγκάζουν να κάνετε συναλλαγές με κάρτες που σας δίνουν ενθουσιασμό κατά τη φάση της δράσης για να κερδίσετε περισσότερα blips (spawns). Το δεύτερο σας υποχρεώνει να πλοηγηθείτε στον χάρτη, να επιτεθείτε στους εχθρούς σας και να αποφασίσετε προσεκτικά πότε θα «αποκαλυφθείτε» από την εγγενή αορατότητά σας. Είναι πάντα μια έντονη εμπειρία κινδύνου έναντι ανταμοιβής.

Κάθε αγώνας στο Space Hulk: Tactics φέρνει μαζί του νέες εκπλήξεις και νέους τρόπους για να τα χαλάσετε βασιλικά. Αν και ο πιο σκληρός βετεράνος τακτικής μπορεί να ξεφύγει από τα πολυάριθμα κόλπα που θα σας πετάξει το παιχνίδι, ένα ελατηριωτό, αλαζονικό πράσινο κέρατο όπως εμένα με φέρθηκαν ευχάριστα και συχνά σε απαρατήρητες ενέδρες και ορδές θυμωμένων ET έτοιμους να με χώσουν στο πρόσωπό μου και να γυρίσουν με στο Space Marine Tenders.

Δυστυχώς, όλα όσα έχει κάνει το Cyanide Studio για να κάνει το Space Hulk ένα πιστό και συναρπαστικό παιχνίδι τακτικής δεν καταφέρνουν να μειώσουν τα πολύ εμφανή τεχνικά του ζητήματα. Η εναλλαγή στροφών διαρκεί τόσο πολύ, ώστε αυτό που κάποτε ήταν ένα συναρπαστικό ταίριασμα σε αδιέξοδο. Δεν βλέπει τον ίδιο υπέροχο ρυθμό με το XCOM ή το Fire Emblem και σε μεγαλύτερους αγώνες, αρχίζει πραγματικά να σέρνεται. Φυσικά, με ένα σταθερό υπολογιστή εσείς θα πρέπει να μπορείτε να το ξεπεράσετε με ωμή βία, αλλά στην κονσόλα (ακόμη και στο Xbox One X) είναι ένα αξιοσημείωτο πρόβλημα.

[shunno-quote]Δεν υπάρχει τέτοιο παιχνίδι τακτικής στην κονσόλα[/shunno-quote]

Τα πάντα, από την εχθρική τεχνητή νοημοσύνη μέχρι το σύστημα κάμερας του παιχνιδιού μπορούν συχνά να αποφασίσουν ότι προτιμά να καλέσει άρρωστο παρά να πάει στη δουλειά. Ένας πρώιμος αγώνας μου ανέθεσε να φυλάω έναν πίνακα ελέγχου για ένα καθορισμένο αριθμό στροφών σε μια αρένα που φυλάσσεται από πυργίσκους Scorpion. Αφού ωοτοκούνταν στους Blood Angels μου, τους τοποθέτησα όπου τους ήθελα και μετά ενεργοποιούσα το 'Overwatch', ο εχθρός έτρεχε απλώς μπρος-πίσω στον ίδιο διάδρομο επανειλημμένα. Το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να κρατήσω κάθε μονάδα τοποθετημένη στην ικανότητα κάλυψης περιοχής, ενώ οι πυργίσκοι φρόντιζαν για όλη τη δουλειά.

Όταν το Space Hulk: Tactics λειτουργεί, το οποίο είναι τις περισσότερες φορές, λειτουργεί πολύ καλά. Δεν υπάρχει τέτοιο παιχνίδι τακτικής στην κονσόλα. Μπορεί να είναι συναρπαστικό, βάναυσο και εντελώς τρομακτικό καθώς προσπαθείτε είτε να τερματίσετε, είτε να ξεφύγετε ή να υπερασπιστείτε το δρόμο σας μέσα από ώρες προκατασκευασμένων αποστολών ή ακόμα και προσαρμοσμένους αγώνες μέσω της λειτουργίας ολοκληρωμένης αποστολής και επεξεργασίας χαρτών των παιχνιδιών. Υπάρχει ένα πλήθος περιεχομένου που, αν βρεθεί το κοινό του παιχνιδιού, δεν θα μπορούσε να τελειώσει ποτέ.

Δεν υπάρχει περίπτωση να πείτε ότι το Space Hulk: Tactics δεν είναι ένα ελαττωματικό παιχνίδι. Είναι ένα κατεστραμμένο κόσμημα που θα μπορούσε να κάνει με μεγάλη ποσότητα σούβλας και γυαλίσματος, αλλά εξακολουθεί να έχει μια ελαφριά λάμψη κάτω από όλες τις γρατσουνιές. Εάν έχετε το μυαλό σας για ένα παιχνίδι τακτικής κονσόλας και θέλετε μια μοναδική εμπειρία όπως η καμπάνια Genestealers, τότε δεν μπορείτε να κάνετε λάθος με αυτό.