Κριτική: Το Little Town Hero είναι ένα περιπετειώδες αν και μη εντυπωσιακό RPG

Ο προγραμματιστής του Pokémon Game Freak για άλλη μια φορά ψάχνει έξω από το εμβληματικό franchise του για να δημιουργήσει κάτι πραγματικά πρωτότυπο στο Ήρωας της μικρής πόλης, αλλά οι περίεργες σχεδιαστικές αποφάσεις και η αμφιταλαντευόμενη απόδοση πλήττουν ένα κατά τα άλλα απολαυστικό RPG στρατηγικής.

 

Μου πήρε περισσότερο από καιρό για να το συνηθίσω μοναδικός Μηχανικοί μάχης στον νεότερο τίτλο του Game Freak. Σε αντίθεση με τους τυπικούς μηχανισμούς μάχης στοιχείο-σε-στοιχείο της ναυαρχίδας σειράς του προγραμματιστή, οι μηχανικοί βασισμένοι σε ιδέες του νεότερου χαμηλού προϋπολογισμού RPG τους είναι σίγουρα σαν τίποτα που δεν έχετε ξαναδεί.

Παίζοντας ως ένας κοκκινομάλλης πρωταγωνιστής που ονομάζεται Axe, παλεύετε με τη δύναμη των ιδεών. Αν και η υπόθεση ακούγεται μάλλον ελεύθερης μορφής, εξακολουθεί να είναι πιο περιοριστική από το να πούμε ένα RPG με τη μηχανική των Scribblenauts του Level-5. Αντίθετα, είναι περισσότερο ένα συλλεκτικό παιχνίδι καρτών.

Κάθε μάχη σάς δίνει πρόσβαση στην τράπουλα των ιδεών σας, που ονομάζονται Izzits, που έχουν το δικό τους κόστος, μετρήσεις επίθεσης και άμυνας. Κάθε γύρος, ο Axe έχει ένα συγκεκριμένο επίπεδο ισχύος – το οποίο ξεκινά από το 3 αλλά αυξάνεται έως το 6 όταν η μάχη συνεχίζεται αρκετά – και μπορεί να χρησιμοποιήσει τα Izzits του για να βλάψει τον αντίπαλο. Το κάνετε αυτό μετατρέποντας τα Izzit σας σε Dazzit, που σημαίνει απλώς ότι έχετε χρησιμοποιήσει τα σημεία ισχύος σας για να τα κάνετε χρησιμοποιήσιμα. Στη συνέχεια, μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε για να επιτεθείτε.

Φυσικά, με ένα τόσο μοναδικό σύστημα μάχης που σίγουρα δεν είναι το τέλος των πάντων Ήρωας της μικρής πόλης έχει ρίξει στη μάχη του το Καζάνι των μηχανικών. Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι Izzit: το κόκκινο επίθεση Izzits, κίτρινο άμυνα Izzits, και μπλε μαγεία Izzits. Τα μαγικά Izzit μπορούν να αλλάξουν την ιδιότητα είτε των Dazzits είτε των Dazzit του εχθρού σας. Μπορείτε να κάνετε μόνο άμεση ζημιά στους εχθρούς σας έχοντας διαθέσιμο ένα κόκκινο Dazzit αφού εξαλείψετε όλα τα Dazzit του αντιπάλου σας.

Αν αυτό δεν ήταν αρκετά περίπλοκο, υπάρχει ακόμη περισσότερο στο νεότερο σύστημα μάχης του Game Freak. Μετά από κάθε γύρο, όταν το παιχνίδι αποφασίζει να ενσωματώσει αυτό το στοιχείο, υπάρχει ένα σύστημα κίνησης σε στυλ επιτραπέζιου παιχνιδιού. Στο τέλος μιας στροφής, ο Axe ρίχνει ένα ζάρι για να υπαγορεύσει πού θα προχωρήσει στο επόμενο. Ορισμένοι χώροι έχουν μοναδικούς συμμάχους ή αντικείμενα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να πάρετε ένα χέρι στη δράση.

Υπάρχουν ακόμη περισσότεροι μηχανικοί Ήρωας της μικρής πόλης – όπως το BP, το Pow Meter, το Eureka Points και πώς θα ανακτήσετε το Izzits – αλλά ποιος θα ήθελε αυτή η κριτική να διαβάζεται σαν ένα εκτεταμένο μάθημα ασυναρτησίας; Οχι εγώ! Όπως μπορείτε να πείτε, οι μάχες σε αυτό το κατά τα άλλα γραφικό RPG προκαλούν σύγχυση αρχικά. Για παράδειγμα, αν ξεχάσεις ότι μπορείς αποκλειστικά Κάντε ζημιά με ένα κόκκινο Dazzit και τότε οι μάχες θα συνεχιστούν για πάντα. Είναι ένας βασικός μηχανικός που πρέπει να ξεχάσετε, αλλά σας λένε μόνο μία φορά στην αρχή και δεν υπάρχει τρόπος να ελέγξετε τα μαθήματα στη μέση της μάχης.

Ακόμη και όταν ξέρετε πώς να προκαλέσετε άμεση ζημιά, οι μάχες εξακολουθούν να χρειάζονται πολύ χρόνο για να ολοκληρωθούν. Η εναλλαγή μεταξύ μαχών και κίνησης επιτραπέζιων παιχνιδιών εκτείνεται κατά τα άλλα λεπτούς χρόνους μάχης σε υπερβολικά μεγάλες μάχες που βασίζονται σε πιθανότητες που μερικές φορές μπορούν να λειτουργήσουν εναντίον σας. Είναι μοναδικό, και από τη στιγμή που ξέρεις πώς να παίζεις με τις υψηλότερες δυνατότητές σου, είναι αρκετά διασκεδαστικό, αλλά οι μάχες τείνουν να είναι αργές και δυσκίνητες καθώς συνεχίζονται και συνεχίζονται.

Εκτός από τις μάχες, υπάρχει κάποια ευχαρίστηση με το χαρούμενο καστ των χαρακτήρων. Οι φίλοι του Axe είναι όλοι πνευματώδεις. Οι συγγραφείς του Game Freak ήθελαν ξεκάθαρα να δημιουργήσουν μια ιδιότροπη εμπειρία περισσότερο από μια σε βάθος ιστορία. Πάντα είναι μάλλον βασικό: από τη δομή του που βασίζεται σε κεφάλαια έως το συνολικό του περιεχόμενο, δεν υπάρχει πολλή ιστορία για να επενδύσεις.

Τουλάχιστον το παιχνίδι είναι εντυπωσιακό από άποψη παρουσίασης. Τα λαχταριστά γραφικά κινουμένων σχεδίων φαίνονται απολύτως υπέροχα στην οθόνη χειρός του Nintendo Switch και ένα μαγικό soundtrack από τον Toby Fox του Undertale δίνει ζωή σε μια κατά τα άλλα μέτρια εμπειρία.

Ήρωας της μικρής πόλης είναι ένα πολύ μοναδικό RPG. Είναι σύντομο, μη περιπετειώδες και όχι τόσο μεγάλο, αλλά η γραφικότητα του είναι αξιοθαύμαστη. Είναι αρκετά ευχάριστο, και για μια οικονομική τιμή, σίγουρα αξίζει την τιμή εισόδου. Για τους παίκτες που ήλπιζαν για μια μεγάλη περιπέτεια παρόμοια με τα Pokémon, το Game Freak δεν στοχεύει σε αυτό. Αυτή είναι μια μικρότερη εμπειρία και απέχει πολύ από την τέλεια, αλλά είναι τουλάχιστον μια αναζωογονητική είσοδος σε ένα πολυσύχναστο είδος.