Κριτική: Το Just Cause 4 προσφέρει την καλύτερη εμπειρία sandbox αυτής της γενιάς

Αξιολογήθηκε στο Xbox One X

Το να μπαίνω ξανά στη θέση του πρωταγωνιστή του Just Cause, Rico Rodriguez, νιώθω σαν το σπίτι μου. Ο τεράστιος αριθμός των ωρών που έχω αφιερώσει παλεύοντας και πετώντας με αλεξίπτωτο στα πολλά biomes του δεύτερου παιχνιδιού της σειράς και φτιάχνοντας φτερά στον κάθετο παράδεισο των Medici του τρίτου, σήμαινε ότι η μετάβαση στο Just Cause 4 ήταν εξαιρετικά εύκολη.

Σαν μια νέα επέκταση σε ένα σπίτι στο οποίο έχετε ζήσει για όλη σας τη ζωή, το Just Cause 4 καταφέρνει να διατηρήσει τα βασικά στοιχεία αυτού που κάνει το Just Cause την εκρηκτική, υψηλά οκτάνια, γεμάτη δράση blockbuster που είναι. Το Just Cause 4 είναι ο ίδιος ο ορισμός της σειράς – μια όμορφη και λαμπρή παιδική χαρά φυσικής που καταφέρνει να παραμείνει ο βασιλιάς των παιχνιδιών sandbox. Χρειάζεται λίγος χρόνος για να συνηθίσετε, όπως ακριβώς να μάθετε να αποφεύγετε μια νέα γωνιά στο διάδρομό σας, αλλά μόλις το κάνετε θα εκτιμήσετε τις νέες προσθήκες.

Ίσως είναι εις βάρος του το γεγονός ότι στην τέταρτη καταχώρισή της, η σειρά Avalanche δεν κατάφερε να ξανασυλλάβει την τέλεια καταιγίδα που είχε με την κυκλοφορία του δεύτερου επεισοδίου της, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό που υπάρχει εδώ δεν έχει βελτιωθεί μαζικά σε σχέση με ό,τι προηγήθηκε. . Δεν είναι ότι το Just Cause 2 είναι ένα τέλειο δείγμα, είναι ότι το Just Cause 3 και το 4 δεν είναι τόσο αξιοσημείωτα σήμερα όσο το δεύτερο παιχνίδι όταν κυκλοφόρησε. Θα μπορούσε να κυριαρχεί η νοσταλγία, αλλά όταν επιστρέφω για να παίξω το δεύτερο παιχνίδι, νιώθω μια αίσθηση καθαρής χαράς σε όλη τη διαδρομή. Το JC4 καταφέρνει να συλλάβει αυτό το συναίσθημα, αλλά απλώς.

Αυτή τη φορά, ο Rico Rodriguez βρίσκεται στη δική του αποστολή, όπως και σε τρεις. Αφού ανακάλυψε ότι ο αποθανών του πατέρας εργαζόταν με μια πολιτοφυλακή γνωστή ως The Black Hand, ο Rico ταξιδεύει μέχρι τη φανταστική χώρα Solis, μια χώρα επιρρεπής σε ακραίες καιρικές συνθήκες όπως χιονοθύελλες, καταιγίδες, ανεμοστρόβιλοι και άλλα.

Η εστίαση στα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι μια έξυπνη επιλογή, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη την κίνηση της σειράς προς την πλήρη ελευθερία των παικτών με τη μορφή της απίστευτα απολαυστικής wingsuit του παιχνιδιού. Σε αντίθεση με πριν, υπάρχουν lite εμπόδια που μπορούν να σας εμποδίσουν να δείτε όλα όσα έχει να προσφέρει το παιχνίδι. Είναι εύκολα προσβάσιμα αν ξέρετε τι να κάνετε, αλλά το να φέρετε αεροπλάνα κοντά σε ορισμένες από αυτές τις δυνάμεις της φύσης μπορεί να οδηγήσει σε θανατηφόρα αποτελέσματα.

Μετά την άφιξη του πρωταγωνιστή μας, ο Solis μπαίνει γρήγορα σε έναν εμφύλιο πόλεμο μεγάλης κλίμακας. (Δεν λέω ότι φταίει ο Ρίκο… αλλά σίγουρα 100% φταίει ο Ρίκο.) Καθώς ολοκληρώνετε τις αποστολές, θα μπορείτε να προωθήσετε την πρώτη γραμμή, επεκτείνοντας την επικράτειά σας και αφήνοντας περισσότερο ασφαλή χώρο για τον εαυτό σας. Διαφορετικά, όπως και όταν εισέρχεστε σε περιοχές με ακραία καιρικά φαινόμενα, θα κινδυνεύετε να χτυπηθείτε από αντιαεροπορικούς πυραύλους και άλλα όπλα. Μπορούν εύκολα να αποφευχθούν, ακόμη και όταν πέφτουν με αλεξίπτωτο μέσα από την καρδιά των εχθρικών εδαφών, αλλά τότε ο Ρίκο είναι ουσιαστικά ένας υπερήρωας σε αυτό το σημείο.

Έξω από τη συνολική δομή του παιχνιδιού που αλλάζει ολοένα και τόσο ελαφρώς ώστε να νιώθεις φρέσκο, το Just Cause 4 βλέπει όντως κάποιες σημαντικές προσθήκες σε κάθε άλλη πτυχή του σχεδιασμού του. Το AI είναι πιο έξυπνο, τα κινούμενα σχέδια είναι πιο ομαλά, το gunplay είναι πιο σφιχτό και η απόδοση είναι αλματώδης σε σχέση με το τρίτο παιχνίδι – όλα έχουν βελτιωθεί.

Το πιο εντυπωσιακό από όλα είναι η τρελή αλλαγή που έκανε η Avalanche στο βασικό σύνολο κινήσεων του Rico. Παρόλο που οι ενισχυτές και τα παρόμοια ήταν διαθέσιμα για να βελτιστοποιήσετε την προηγούμενη φορά, τώρα επωφελούνται από πρόσθετη προσαρμογή που σας επιτρέπει να έρθετε σε επαφή με τον κόσμο. Η τοποθέτηση ενισχυτών και μπαλονιών με μεμονωμένες ρυθμίσεις και σκανδάλες μπορεί να σας επιτρέψει να ανακατεύεστε με μερικούς από τους πιο τρελούς τρόπους. Μπορείτε να φτιάξετε ένα ιπτάμενο αυτοκίνητο που είναι πραγματικά ελεγχόμενο, μπορείτε να οδηγήσετε μια εκρηκτική σφαίρα μέσα σε μια πόλη, να μετατρέψετε έναν κύλινδρο αερίου σε πύραυλο – οι δυνατότητες είναι ατελείωτες.

Είναι κρίμα λοιπόν που το Just Cause 4 εξακολουθεί να έχει τα ίδια προβλήματα για τα οποία έχουμε παραπονεθεί σε κάθε παιχνίδι αυτού του franchise. Η αφήγηση δεν καταφέρνει ποτέ να αισθάνεται ελκυστική, ειδικά όχι αρκετά ελκυστική ώστε να σας παρασύρει μακριά από τη διασκέδαση που κάνετε μόνοι σας, και οι κύριες αποστολές δεν είναι τόσο διασκεδαστικές όσο οι δικές σας.

Τα οχήματα υποφέρουν από την ίδια έλλειψη εμπλοκής παρά την προφανή αναθεώρηση στον έλεγχο και τον σκοπό τους. Παρόλο που υπάρχουν λόγοι για τη χρήση οχημάτων—πολλές αποστολές απαιτούν από εσάς να οδηγείτε μέρη αντί να φοράτε στολή—αισθάνονται χειρότερα στον έλεγχο από ό,τι είχαν ποτέ σε ένα παιχνίδι Just Cause. Τα αυτοκίνητα δεν έχουν βάρος – υπάρχει μια γενική αίσθηση λεπτότητας σε κάθε μικρή στροφή που δεν είχε ούτε το αρχικό παιχνίδι. Είναι τεράστια απογοήτευση.

Το Just Cause 4 επιστρέφει ως ο βασιλιάς των sandboxes ανοιχτού κόσμου. Ακόμη και με τις απώλειές του, υπάρχουν πολύ λίγα παιχνίδια που είναι τόσο διασκεδαστικά όσο αυτό. Είναι γελοίο, τρελό, τρελό και είναι αυτό που θα έπρεπε να ήταν το Just Cause 3. Η δομή της αποστολής και τα οχήματα εξακολουθούν να παραμένουν εντυπωσιακά ακατέργαστα και να ξεχωρίζουν δύο παιχνίδια μετά το κόσμημα της σειράς, αλλά είναι αρκετά συγχωρεμένο μόλις μάθετε πώς να κάνετε τη δική σας διασκέδαση.

Εν ολίγοις, το Just Cause 4 εξακολουθεί να είναι μια ψυχική εμπειρία που είναι τόσο διασκεδαστική όσο ποτέ – απλώς δεν τρέχει σαν παρουσίαση αυτή τη φορά. Είναι το είδος του παιχνιδιού που πιστεύω ότι πρέπει να το έχουν όλοι. θα χρειάζεσαι πάντα αυτό το παιχνίδι που μπορείς να βάλεις για να εξαερώσεις με απαράμιλλη καταστροφή και δημιουργικότητα. Είναι υπέροχο και το λατρεύω σχεδόν όσο μου αρέσει το Just Cause 2. Σχεδόν.