Κριτική Jay and Silent Bob: Mall Brawl: Αστεία ρετρό δράση που είναι λίγο αμβλύ

Ένα βιντεοπαιχνίδι του Jay and Silent Bob; Ποιος θα πλήρωνε για να το παίξει;

Υπάρχει κάτι πολύ ειρωνικό όταν πρόκειται για τον Jay and Silent Bob του Kevin Smith. Η εξέλιξη του ξεθωριασμένου ντουέτου από το να είναι περιπλανώμενοι έξω από ένα από τα πιο διάσημα ψιλικατζίδικα του καλτ κινηματογράφου, στο να γίνει βασικό στοιχείο της φιλμογραφίας του Smith είναι μέρος αυτού που κάνει το φίμωμά τους τόσο υπέροχα αμβλύ. Αυτή η παράξενη, αυτοαναφορική διαδικασία είναι κάτι που διατηρούν ο Jay και ο Silent Bob όταν μεταφράζονται σε pixel. 

Αυτό γίνεται εμφανές όταν παίζετε τον Jay and Silent Bob: Mall Brawl, μια δημιουργία 8-bit εμπνευσμένη από ρετρό που φαινομενικά έχει δημιουργηθεί με σκοπό να είναι το faux prequel του επερχόμενου Jay and Silent Bob: Chronic Blunt. Σκόπιμα ή όχι, όλη αυτή η υπόθεση διακωμωδεί την ιδέα του Streets of Rage και της επανασχεδιασμένης συνέχειάς του, η οποία ως αστείο είναι πολύ επώνυμη.

Όπως προαναφέρθηκε, το Jay and Silent Bob: Mall Brawl είναι 8-bit, όπως τα παλιά παιχνίδια της Nintendo. Ωστόσο, το ιδιαίτερο με το Mall Brawl είναι το γεγονός ότι δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι NES, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα, που σημαίνει ότι κυκλοφόρησε και σε κασέτα, καθώς και μια σειρά από σύγχρονες πλατφόρμες. Αν και αυτό σίγουρα κερδίζει πόντους αυθεντικότητας, λειτουργεί επίσης ως αχίλλειος πτέρνα.

Εάν είστε εξοικειωμένοι με το είδος beat em up, τότε η μετάβαση σε αυτό το pixeled follow στα γεγονότα του Mallrats θα πρέπει να είναι παιχνιδάκι. Παίρνοντας τον ρόλο του Τζέι και του ετεροσυντρόφου του, οι παίκτες θα βρεθούν να πολεμούν έναν στρατό λακέι καθώς προχωρούν μέσα από το κακόβουλο περιβάλλον του εμπορικού κέντρου. Τρία κουμπιά είναι το μόνο που χρειάζεται για να φύγει το μαλακό σερβίς από το προσωπικό του παγωτατζή και να χτυπήσει το Πάσχα Μπάνι, με τη δυνατότητα να πηδήξεις σε περίπτωση που βρεθείς σε ενέδρα από ένα κουλούρι σοκολάτας που περπατάει. 

 

Ομολογουμένως, το παιχνίδι εδώ είναι απλοϊκό - κυρίως αποτελείται από πολτοποίηση των κουμπιών άλματος, κλωτσιού και γροθιάς για τη δημιουργία συνδυασμών. Οι εχθροί θα ρίχνουν περιστασιακά όπλα, τα οποία στη συνέχεια μπορούν να χρησιμοποιηθούν ή να πεταχτούν πίσω στα πρόσωπά τους. Υπάρχει κάτι ιδιαίτερα διασκεδαστικό στο να αρπάζεις τα skateboard από μερικούς πανκ και μετά να τα χρησιμοποιείς για να τα χτυπήσεις σε εναλλακτικό πολτό. Τα είδη υγείας πέφτουν επίσης από ορισμένους εχθρούς, συνήθως με το πρόσχημα του φαγητού. Σε ποιον δεν αρέσει να χρησιμοποιεί τον κανόνα των πέντε δευτερολέπτων για να απολαύσει ένα νόστιμο πάτωμα μπέργκερ;

 

Το Mall Brawl προσφέρει πολλές υπηρεσίες θαυμαστών για όσους είναι εξοικειωμένοι με το Smith's View Askewniverse, με διάφορες αναφορές που σίγουρα θα σας κάνουν να γελάσετε. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ωστόσο, ότι πολλά από τα gags του παιχνιδιού θα ξεπεράσουν τα κεφάλια άλλων παικτών, κάνοντάς τα όλα να μοιάζουν περισσότερο με τυχαία βλακεία. Είτε έτσι είτε αλλιώς, η Interabang Entertainment έχει κάνει εξαιρετική δουλειά σε αυτό που προσπάθησε να επιτύχει – δημιουργώντας ένα πιστό αφιέρωμα 8-bit σε ανθρώπους όπως το Double Dragon εμπλουτισμένο με το χιούμορ του Kevin Smith. 

Ένα από τα κύρια προβλήματα με το Mall Brawl είναι η μάλλον ανατρεπτική καμπύλη δυσκολίας του, η οποία είναι κάτι σαν catch-22 που προκαλείται από το ότι είναι αυθεντικά ρετρό. Ορισμένα στοιχεία κλασικής δυσκολίας μετριάζονται με τη συμπερίληψη κουλοχέρηδων αποθήκευσης που διατηρούν την πρόοδο και μπορούν να αλλάζουν μεταξύ του Jay και του Bob για να τους επιτρέψουν να ανακτήσουν την υγεία τους. Ωστόσο, ορισμένες ενοχλήσεις, όπως οι ενοχλητικές τοποθετήσεις hitbox, είναι μια ατυχής ιδιορρυθμία του στυλ του παιχνιδιού. Αν και οι μηχανικοί που εμπνέονται από ρετρό δεν είναι τίποτα για να συνοφρυωθούν, σημαίνει ότι θα πρέπει να δέχεστε μερικά άδικα χτυπήματα στο πηγούνι. Ακολουθήστε τους κανόνες του βιβλίου και θα φτάσετε εκεί που πάτε σε χρόνο μηδέν.

Υπάρχει ένα συγκεκριμένο επίπεδο σε αυτό το παιχνίδι που λειτουργεί ως πραγματική βρώμα παλάμη, κάπως αλλοιωτική απόλαυση του παιχνιδιού συνολικά. Ως παιδί, θα σας έκανε να θέλετε να βγείτε έξω και να παίξετε, ενώ ως ενήλικας, πιθανότατα θα χρειαστεί να ξαπλώσετε. Το εν λόγω τμήμα θυμίζει επίπεδα όπως το Turbo Tunnel στο Battletoads, με τους παίκτες να οδηγούν σε ένα καλάθι αγορών μέσα από ένα ανελέητο παντοπωλείο με αυτόματη κύλιση, γεμάτο με επικίνδυνες ηλικιωμένες κυρίες και τροπάρια με καρότσια φρούτων. Αν και αυτό προοριζόταν πιθανώς να είναι νέο και διασκεδαστικό, αντίθετα λειτουργεί ως μια ακούσια μορφή βασανιστηρίου, που διαρκεί πάρα πολύ και αφήνει μια διαρκή επίδραση στον αμφιβληστροειδή σας.

Δυστυχώς, λόγω της τρέχουσας κατάστασης του lockdown μας, δεν μπόρεσα να δοκιμάσω τα παιχνίδια 2-player local co-op mode, όπου αυτά τα παιχνίδια συνήθως λάμπουν. Εάν τα παιχνίδια στα οποία βασίζεται το Mall Braw είναι κάτι που θα ακολουθήσει, το co-op πιθανότατα θα είναι μια διασκεδαστική εμπειρία ομάδας ετικετών. Ο ανάλαφρος τόνος του παιχνιδιού ταιριάζει καλύτερα σε μια συνεργασία σε καναπέ με τη βοήθεια μπύρας με φίλους, καθώς υπάρχει ελάχιστη δυσκολία στη συγκεκριμένη ατομική αυτοεκπλήρωση.

Το Jay and Silent Bob: Mall Brawl δημιουργεί ένα τεράστιο παιχνίδι NES, το οποίο μπορεί να το κάνει μια εξαιρετική προσθήκη στη ρετρό συλλογή σας, αλλά μπορεί να θεωρηθεί ως κάτι περισσότερο ως καινοτομία όταν παίζεται σε σύγχρονο υλικό. Η απόλαυση αυτού του παιχνιδιού είναι θέμα πλαισίου – εάν παίζετε με αυθεντικό υλικό NES, τότε είναι πιθανό να είστε πιο επιεικής με οποιονδήποτε κληρονομημένο βαρύ μηχανισμό. Ανεξάρτητα από το πώς παίζετε, υπάρχει πολλή καρδιά σε αυτό το εμπορικό κέντρο, με πολλά που προσφέρονται να απολαύσουν τόσο για τους λάτρεις των ρετρό όσο και για τους θαυμαστές του Kevin Smith. Λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλοί παίκτες θα το λάβουν ως δωρεάν μπόνους προπαραγγελίας για την προπαραγγελία του Jay and Silent Bob: Chronic Blunt Punch, είναι βέβαιο ότι θα χαμογελούν πολλοί παίκτες, παρά το εξοργιστικό ταξίδι για ψώνια. 

 

Σκορ - 6.9