Η σύνδεση τεχνολογίας σημαίνει αποσύνδεση ζωής;

Μας έχει επιτρέψει η τεχνολογία υπολογιστών και επικοινωνίας να συνδεθούμε πιο βαθιά με τη ζωή; Ή, καθώς συνδεόμαστε περισσότερο με αυτήν την τεχνολογία, αποσυνδέόμαστε περισσότερο από τη ζωή;

Ως κάποιος που έχει κάνει το έργο της ζωής του τη μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς και που γοητεύεται από τη σχέση της ανθρωπότητας και της τεχνολογίας υπολογιστών και επικοινωνιών, το ενδιαφέρον μου έγκειται στο πώς είναι η ζωή των απλών ανθρώπων (που ορίζονται ως εκείνοι που δεν εμπλέκονται σε αυτές τις βιομηχανίες τεχνολογίας). επηρεάζεται από αυτή την τεχνολογία.

Όταν οι έφηβοι μου λένε ότι έχουν φίλους σε όλο τον κόσμο τους οποίους έχουν «γνωρίσει» στο Διαδίκτυο, σταματάω. Όταν ο Ντέιβιντ Γκρέγκορι του NBC πρέπει να κάνει tweet ότι έχει ένα κουλούρι πριν βγει στον αέρα, αναρωτιέμαι. Όταν βλέπω ανθρώπους να περπατούν στο δρόμο με ακουστικά φορώντας, αναρωτιέμαι. Όταν η έρευνα έδειξε ότι οι νέοι περνούν σχεδόν έξι ώρες την ημέρα μπροστά σε μια οθόνη έξω από το σχολείο, ανησυχώ. Αναρωτιέμαι, είναι αυτή η ζωή που κάνουν; Υποθέτω ότι εξαρτάται από το πώς ορίζεις τη «ζωή».

Βλέπω τη ζωή ως σύνδεση με τον κόσμο απευθείας και όχι μέσω ενός αγωγού υπολογιστών και τεχνολογίας επικοινωνίας. Η ζωή είναι να κινώ κάτι διαφορετικό από τα δάχτυλά μου και να βιώνω τον κόσμο με όλες μου τις αισθήσεις, όχι μόνο με τα μάτια και τα αυτιά μου. Πρόκειται για τη σύνδεση με άλλους με ουσιαστικό τρόπο. Η ζωή είναι να νοιάζομαι βαθιά για πράγματα που επηρεάζουν άμεσα τον κόσμο μου. Αυτό που κάνει τη ζωή για μένα είναι η εγγενής ατέλεια και απερισκεψία της, το διακοπτόμενο χάος και η αβεβαιότητά της, το περιστασιακό αίμα, ο ιδρώτας και τα δάκρυά της. Μπορούμε να το βρούμε με αυτό το είδος τεχνολογίας; Δεν είμαι τόσο σίγουρος.

Η τεχνολογία υπολογιστών και επικοινωνίας μου φαίνεται πολύ ασφαλής, πολύ καθαρή. Είτε η ανωνυμία των σχολίων του ιστολογίου, η ψεύτικη οικειότητα των διαδικτυακών σχέσεων είτε η ευκολία στο να πατήσετε Διαγραφή ή Έξοδος κατά βούληση, μπορούμε να κρατήσουμε τη ζωή (όπως την ορίζω εγώ) σε απόσταση αναπνοής με αυτήν την τεχνολογία. Υπάρχει μικρή ακαταστασία, μικρή αταξία (εκτός από την περίπτωση που αποσυνδεθώ!), μόνο η γραμμική τελειότητα (καλά, ίσως όχι η τελειότητα) των κυκλωμάτων, της καλωδίωσης και των ραδιοκυμάτων.  

Μην με παρεξηγείτε, η τεχνολογία των υπολογιστών και της επικοινωνίας ήταν ένα όφελος για τον κόσμο της εργασίας, αυξάνοντας δραματικά την παραγωγικότητα και την αποδοτικότητα. Σίγουρα δεν θα μπορούσα να κάνω αυτό που κάνω χωρίς αυτήν την τεχνολογία. Ο Ιστός και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μου επέτρεψαν να προσεγγίσω ένα κοινό που δεν θα ήταν δυνατό πριν από 20 χρόνια. Περνάω ώρες κάθε μέρα στον υπολογιστή μου γράφοντας, επικοινωνώντας με συναδέλφους και πελάτες και διατηρώντας την πρακτική μου. Ήμουν ακόμη ο κύριος συντάκτης στην έκδοση ενός σχολικού βιβλίου με έναν συνάδελφο τον οποίο δεν έχω συναντήσει ποτέ ούτε καν έχω μιλήσει τηλεφωνικά. ολόκληρο το βιβλίο γράφτηκε και επιμελήθηκε διαδικτυακά.

Χρησιμοποιώ αυτή την τεχνολογία και για ψυχαγωγία. Παρακολουθώ τις ειδήσεις, διαβάζω κριτικές ταινιών και παρακολουθώ τα αγαπημένα μου αθλήματα στο διαδίκτυο. Στέλνω email σε φίλους, στέλνω φωτογραφίες στην οικογένεια και χρησιμοποιώ το Skype για να συνδέσω τις κόρες μου με έναν από τους παππούδες τους που ζει στην Ανατολική Ακτή. Και, ναι, είμαι στο Facebook.

Ωστόσο, όταν βυθίζομαι στους υπολογιστές και την τεχνολογία επικοινωνίας, νιώθω κατά κάποιον τρόπο αποκομμένος από τη ζωή. Νιώθω σαν να βρίσκομαι σε ένα καθαρτήριο, όχι έξω από τη ζωή, αλλά ούτε και να ζω πλήρως. Είμαι παραγωγικός και με διασκεδάζουν, αλλά όχι πλήρως τυλιγμένος στον ιστό της ζωής. Όταν ελέγχω το email μου ή σερφάρω στον Ιστό, νιώθω ότι απατώ τη ζωή. Θα έπρεπε πραγματικά να είμαι με την οικογένειά μου ή να ασκούμαι ή να κάνω δουλειές στο σπίτι ή να κάνω κάτι… ουσιαστικό.

Ίσως αυτό είναι το πρόβλημα. Η τεχνολογία υπολογιστών και επικοινωνιών λειτουργεί δισδιάστατα ενώ η ζωή είναι τρισδιάστατη. Ωστόσο, λόγω της υπέροχης τεχνολογίας, υπάρχει η εμφάνιση τριών διαστάσεων. Μου αρέσει να χρησιμοποιώ την έκφραση, «παίρνω ισχία βαθιά στη ζωή». Λοιπόν, ως τελικός χρήστης, δεν μπορώ να γίνω τόσο μπερδεμένος με αυτήν την τεχνολογία γιατί, αν και έχει μήκος και πλάτος, στερείται βάθους.

Η ανησυχία μου είναι ότι πάρα πολλοί άνθρωποι, ιδιαίτερα οι νέοι που δεν έχουν γνωρίσει τη ζωή χωρίς κινητά τηλέφωνα, Διαδίκτυο ή iPod, εξισώνουν την τεχνολογία των υπολογιστών και της επικοινωνίας με τη ζωή. Περνούν ώρες ακούγοντας μουσική, παρακολουθώντας YouTube, στέλνοντας μηνύματα, tweeting και παίζοντας παιχνίδια στο διαδίκτυο. Αυτή η τεχνολογία σίγουρα μας αποσπά εύκολα την προσοχή από τις πιέσεις ή την απλή καθημερινότητα. Αυτό δεν είναι εγγενώς κακό. όλοι χρειαζόμαστε ένα διάλειμμα από τη ζωή περιοδικά. Ποιος είμαι εγώ για να κρίνω εάν το να παίζεις World of Warcraft ή να βγαίνω σε κάποια τοποθεσία Web τεχνολογίας είναι χειρότερο από το διάβασμα, το τρέξιμο ή τον διαλογισμό. Αλλά όταν οι απλοί άνθρωποι περνούν μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου τους απορροφημένοι σε αυτή την τεχνολογία, τότε μπορεί να μην είναι απλώς μια ανάπαυλα από τη ζωή, μπορεί να γίνει μια απόδραση από τη ζωή. Ναι, η ζωή είναι ακατάστατη και δύσκολη και επίπονη μερικές φορές, αλλά χωρίς τέτοια ακαταστασία, δεν μπορεί επίσης να υπάρξει έμπνευση, χαρά και ικανοποίηση. Καλύτερα από το αντισηπτικό μούδιασμα μιας εικονικής ζωής, κατά την άποψή μου.

Ακόμα χειρότερο από το να δραπετεύετε από τη ζωή, η τεχνολογία των υπολογιστών και της επικοινωνίας μπορεί, στην πορεία, να γίνει η ίδια η ζωή. Η τεχνολογία υπολογιστών και επικοινωνίας μας δίνει την «εικονική» πραγματικότητα που σημαίνει «σχεδόν παρόμοια ή πολύ παρόμοια με, αλλά όχι ακριβώς ίδια με». Αυτή η τεχνολογία μπορεί να μας δώσει κάτι σαν ζωή, αλλά όχι ακριβώς ζωή (π.χ. εικονικές σχέσεις). Λείπουν εκείνα τα βασικά συστατικά που περιέγραψα παραπάνω και τα ορίζω ως ζωή. Υποθέτω ότι περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, αυτό που λείπει είναι η δέσμευση σε κάτι με προσωπικό νόημα και αξία, και μια βαθιά σύνδεση με τους άλλους.

Αλλά, φαί, υποθέτω ότι είμαι παλιάς σχολής (μεγάλωσα σε μια εποχή που είχαμε τρία ασπρόμαυρα τηλεοπτικά κανάλια και οι κασέτες με οκτώ κομμάτια ήταν το μέλλον των ηχογραφήσεων). Ίσως πρέπει να συμβαδίσω με την εποχή. Ίσως η ζωή πρέπει να επαναπροσδιοριστεί ώστε να συμπεριλάβει την τεχνολογία υπολογιστών και επικοινωνιών. Δεν έχω πρόβλημα με αυτό. Με κάθε πρόοδο του πολιτισμού, η ανθρωπότητα έπρεπε να προσαρμοστεί ώστε να ταιριάζει στη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Και σίγουρα θα κάνουμε και αυτή την αλλαγή παραδείγματος.

Η τεχνολογία των υπολογιστών και των επικοινωνιών παίζει και θα συνεχίσει να παίζει ισχυρό και κυρίως θετικό ρόλο στη ζωή μας. Το κλειδί για μένα είναι ότι πρέπει να παρέχει σύντομες εκτροπές από τη ζωή και, το πιο σημαντικό, να είναι ένα εργαλείο για τη βελτίωση της ζωής μας, αλλά δεν πρέπει να είναι το πιο σημαντικό μέρος της ζωής ή, τολμώ να πω, να γίνει η ίδια η ζωή. Γιατί, παρ' όλα αυτά που έχει να μας προσφέρει αυτή η καταπληκτική τεχνολογία, δεν θα υποκαταστήσει ποτέ, κατά την άποψή μου, τη ζωή που θυμάμαι ως παιδί, όσο παλιά και γραφική κι αν φαίνεται.